Onze-Lieve-Vrouwekathedraal

Antwerpen

Deze eikenhouten preekstoel die in 1713 door Michiel van der Voort (1667-1737) voor de Sint-Bernardusabdij van Hemiksem werd vervaardigd, is rijker aan betekenis dan sommige preken. Al sinds 1804 staat hij in de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal.
De trapleuningen in de vorm van stammen, takken en twijgen, maar ook de bomen die het klankbord dragen dat de kuip overdekt, zien er heel realistisch uit. Net trouwens als de vogels, onder meer een papegaai, een reiger en een uiltje, en de andere dieren die een plaats in de weelderige flora hebben gekregen. De natuur was volgens Sint-Bernardus een belangrijke inspiratiebron voor de gelovige, en de preekstoel herinnert daaraan.
De voet waarop de kuip rust bestaat uit vier vrouwelijke figuren, die ieder een continent belichamen: Europa, Azië, Amerika en Afrika. Het woord Gods moest immers over de hele destijds bekende wereld worden verspreid. Op de barokke kuip zelf zijn in reliëf de gezichten van Christus, Maria en Sint-Bernardus afgebeeld.
De engeltjes aan de rand van het klankbord in rococostijl wekken de indruk dat bord mee omhoog te houden. In een stralenkrans aan de onderzijde van het bord spreidt de als witte duif aanwezige Heilige Geest zijn vleugels, terwijl helemaal bovenaan een grote engel de Blijde Boodschap uitbazuint.
Ondanks de mix van stijlen - naturalisme, barok, rococo - vormt deze preekstoel een onmiskenbaar geheel, dat tot de top van de Vlaamse beeldhouwkunst behoort.