Sint Michielskerk

Sittard

De kerk werd tussen 1659 en 1661 gebouwd door de paters dominicanen als kloosterkerk van het destijds recentelijk gestichte Dominicanenklooster. Zij hadden op deze plek voordien een kapel in gebruik die oorspronkelijk aan het voormalige gasthuis toebehoorde. In de tweede helft van de 17e eeuw werd het bouwwerk aan de achterzijde, tegen de koorsluiting, uitgebreid met een sacristie met twee bouwlagen. De kerk is een van de weinige gebouwen in Sittard dat niet verwoest is bij de stadsbrand die was aangestoken door Franse troepen in 1677, tijdens de Frans-Nederlandse Oorlog.
Tegenwoordig is het bouwwerk in gebruik als parochiekerk van de parochie H. Petrus en H. Michaël, waar ook de Sint-Petrus' Stoel van Antiochiëkerk onder valt. De kerk is gewijd aan de aartsengel Michaël, ook wel Sint-Michiel genoemd.
De preekstoel wordt gedragen door een zogenaamde fides, een vrouwenfiguur met een kruis, symbool van geloof. Op de kuip staan afbeeldingen van de Zaligmaker en enkele kerkvaders. Op het door engelen geschraagde klankbord bevindt zich hetzelfde wapenschild als tegen het tochtportaal uit 1709.